گَرمسیر بد دَنگ و چَمیشکَشکوارا اَفتو نهاوراسنه چی سینه های ترک خَرده ی هاکرَگا پَندَونیده ی مووُ لال حاضر جواوِ کُهچی اَمدادی کال؛رِچسته بغضِ دَردِن.اِی پیر و پلشتاِی زَردولِ زرد ؛گرمسیروا بِره های تشسُهر هولوکاستیهکه سُهده و اسوزنه ولاتِ نههم لاشا و هم کوارانه .بگوبسوزبسوزآهای گرمسیرتا تَری بسوزداریم هزارون پرسی پاهیز وهزار بال لِشک سی … ادامه خواندن شعر / سُهدِیَل (سوختگان)